Kategori: Blogu Organizatat: Alternativna , UNMIK Etiketat:
Vjosa dhe Nemanja janë gazetarë. Ajo punon në Prishtinë si reportere, ndërsa ai punon në Mitrovicën e Veriut si gazetar në radio. Kjo është historia e dy të rinjve që përcaktuan profesionin e tyre në fushën e gazetarisë në Kosovë.
Nemanja Jakšić (29), i diplomuar në arkitekturë dhe punën si dhe zërin e të cilit mund ta ndiqni çdo ditë në valët e Radio Kontakt Plus të Mitrovicës së Veriut,thotë se ai lundroi në fushën e gazetarisë "krejt rastësisht".
"Ishte një konkurs, unë e kalova dhe u bëra pjesë e një 'shkolle të vogël të gazetarisë'. Më vonë, unë isha pjesë e leksioneve të ndryshme, trajnimeve, seminareve dhe gjithashtu bëra një praktikë në agjensinë e Beogradit FoNet për një kohë", pohon ai.
Nga ana tjetër, Vjosa Çerkini (27), zbuloi dashurinë e saj për gazetarinë shumë më herët. "Interesi im për gazetarinë ka qenë gjithmonë i madh." Unë e dija që fëmijë që një ditë do të bëhesha gazetare", shpjegon ajo.
Ajo studioi gazetari në Universitetin e Prishtinës dhe pasi mbaroi studimet filloi karrierën e saj si gazetare në një stacion televiziv gjerman në Mynih në vitin 2015. Sot ajo punon për Deutsche Welle në Prishtinë.
Vjosa raporton kryesisht për politikën, të drejtat e njeriut, arsimin, rininë, papunësinë dhe barazinë gjinore.
"Në punën time, më pëlqen shumë të kem kontakte të përditshme me njerëz të ndryshëm." Jam e kënaqur që përmes videove dhe teksteve që shkruaj, mund t'u jap një mundësi të gjithë njerëzve, pavarësisht origjinës, fesë, moshës, të tregojnë historinë e tyre dhe ngrisin zërin e tyre në favor të komuniteteve që jetojnë në Kosovë," thekson Vjosa.
Nemanja ndjek ngjarjet lokale, del në terren, përgatit artikuj për radio dhe uebfaqe në internet, punon në histori që lidhen me tema socio-politike dhe siç thotë ai, ai gjithashtu pëlqen të flasë me atletë, artistë dhe bashkëbisedues të ndryshëm nga pjesa veriore e Kosovës ne studio.
Ai aktualisht është duke u përqëndruar në temën e qenve endacakë në Mitrovicën e Veriut, i cili është një problem i madh si për qytetarët ashtu edhe për qeverinë lokale:
"Përmes kësaj pune, unë dua që të jem i pari që të zbuloj dhe botoj shumë gjëra që janë të rëndësishme për publikun, për të informuar njerëzit për atë që ata janë më të interesuar në një moment të caktuar, pavarësisht nëse është e mirë apo, për fat të keq, një lajm i keq. Është e rëndësishme që ju të mos e nënvlerësoni audiencën, sepse ata janë shumë të aftë të dallojnë të vërtetën nga gënjeshtra. Kjo është arsyeja pse puna jonë është të shërbejmë për qytetarët, që lajmet të jenë të sakta dhe të transmetuara në kohë të duhur".
Në punën e tyre, ata përballen me pengesa. Gazetarët në Kosovë përpiqen të marrin informacione në mënyra të ndryshme, institucionet shpesh hezitojnë të japin përgjigje në pyetjet që meritojnë vëmendjen e publikut dhe gazetarët sulmohen për tekste kritike që botojnë.
Nga njëra anë, Nemanja tregon për mosrespektimin e së drejtës për të përdorur gjuhën si një problem me të cilin përballet në punën e tij dhe se shumë dokumente informacionet janë në dispozicion ekskluzivisht në gjuhën shqipe. Nga ana tjetër, Vjosa thotë se është e vështirë për gazetarët shqiptarë të vijnë në veri të Kosovës, për shkak të pengesave në bashkëpunimin mes komuniteteve shqiptare dhe serbe në këtë zonë.
Sidoqoftë, kur ata mendojnë për të ardhmen, të dy Vjosa dhe Nemanja e shohin veten në gazetari.
Gjatë punës së tyre, ata kanë pasur mundësinë të punojnë me gazetarë nga komunitetet e tjera në Kosovë, dhe të dy thonë se kanë përvoja pozitive.
Nemanja jeton në lagjen multietnike "Te Tre soliterët" dhe njeh njerëz nga të dy komunitetet që bashkëpunojnë me njëri-tjetrin dhe që janë miq.
"Kryesisht, ne po përballemi me të njëjtat probleme kur bëhet fjalë për dy anët si: Varfëria, papunësia, sistemi i diskutueshëm i vlerave, punësimi sipas (p)referencave të partive politike, mungesa e perspektivës kur bëhet fjalë për të rinjtë," tha ai.
"Ndërtimi i besimit ndërmjet komuniteteve në Kosovë është i mundur vetëm përmes bashkëpunimit të qytetarëve nga të gjitha komunitetet, në mënyrë që ata të kenë mundësinë të shohin që të gjithë jemi njësoj, dhe mbi të gjitha, se të gjithë jemi njerëz. E kaluara nuk duhet të harrohet , por ne duhet të mësojmë prej tij dhe të jetojmë së bashku në paqe dhe harmoni. "Kosova është vendi i të gjithëve", tha Vjosa.
